عفونت بافت پستان که بیشتر در دوران شیردهی رخ می دهد، باعث التهاب و تورم پستان ها می شود. این بیماری در پزشکی به عنوان “ماستیت” نیز شناخته می شود. عفونت پستان می تواند زمانی رخ دهد که باکتری ها، اغلب از دهان کودک، از طریق شکاف و حفره های ریز موجود در نوک سینه، وارد مجرای شیر شوند. عفونت سینه معمولاً یک تا سه ماه پس از زایمان رخ می دهد. اما، زنانی که به تازگی زایمان نکرده یا در حال شیردهی نیستند نیز، ممکن است به ان مبتلا شوند. همچنین در زنان پس از یائسگی نیز ممکن است عفونت پستان رخ دهد. عفونت پستان در اثر علت های مختلفی بوجود می آید که در این مقاله به توضیح آنها پرداخته ایم.
اگرچه در زنان سالم، عفونت پستان اتفاقی نادر است. ولی با این حال، زنانی که مبتلا به دیابت، بیماری های مزمن، ایدز یا سیستم ایمنی ضعیف هستند، ممکن است بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری باشند…
ماستیت چیست؟
حدود 1 تا 3 درصد از مادران شیرده به ماستیت مبتلا می شوند. علاوه بر شیردهی، گرفتگی و تخلیه ناقص پستان به دلیل درمان بیماری های دیگر نیز، می تواند به این مشکل دامن زده و علائم را شدیدتر کند.
ماستیت مزمن در زنانی که شیرده نیستند اتفاق می افتد. در زنان یائسه، عفونت سینه ممکن است با التهاب مزمن مجاری زیر نوک پستان همراه باشد. همچنین، تغییرات هورمونی در بدن نیز می تواند باعث شود که سلول های مرده، مجاری شیری را مسدود کنند. این مجاری مسدود شده سینه را در برابر حمله عفونت باکتریایی بازتر می کند. ناگفته نماند، عفونت پس از درمان با آنتی بیوتیک ها، احتمال عود مجدد دارد.
نشانه های عفونت پستان
عفونت سینه ممکن است باعث درد، قرمزی و گرمی سینه همراه با علائم زیر شود:
- حساسیت و تورم
- بدن درد
- خستگی
- بزرگ شدن سینه
- تب و لرز
- آبسه
آبسه پستان می تواند از عوارض ماستیت باشد. توده های غیرسرطانی مانند آبسه اغلب حساس هستند و معمولا در زیر پوست حرکت می کنند. لبه توده ها معمولاً مسطح و صاف به خوبی مشخص است.
نشانه هایی که هشدار می دهند عفونت جدی تری رخ داده است شامل موارد زیر است:
- توده حساس در سینه که پس از شیر دادن به نوزاد کوچکتر نمی شود (اگر آبسه در عمق سینه باشد، ممکن است نتوانید آن را احساس کنید.)
- ترشح عفونت از نوک پستان
- تب مداوم و عدم بهبود علائم طی 48 تا 72 ساعت پس از درمان
چه زمانی باید به متخصص پستان مراجعه کرد؟
به محض اینکه هر توده مشکوکی را احساس کردید، چه در دوران شیردهی و چه خارج از آن، باید برای بررسی های دقیق به متخصص پستان مراجعه کنید.
موارد زیر نشانه هایی هستند که در صورت بروز هرکدام از آنها باید برای مراجعه حضوری به پزشک اقدام کنید:
- هر گونه ترشح غیر طبیعی از نوک سینه
- درد سینه تا حدی شدید باشد که کار های روزمره را برای شما دشوار کند.
- درد سینه طولانی مدت و غیر قابل توضیح
- وجود علائم مرتبط دیگر مانند: قرمزی، تورم، درد که در شیردهی اختلال ایجاد می کند.
- وجود توده در سینه (که پس از شیردهی از بین نرفته است)
اگر در دوران شیردهی هستید، در صورت بروز علائم عفونت سینه با پزشک خود تماس بگیرید تا درمان به سرعت شروع شود.
اگر درد پستان با سایر علائم عفونت (مانند تب، تورم یا قرمزی سینه) همراه است و به هردلیلی امکان اینکه به سرعت توسط متخصص پستان معاینه شوید، وجود ندارد، ممکن است لازم باشد در بخش اورژانس بیمارستان تحت بررسی قرار بگیرید. علائم زیر نیاز به درمان اورژانسی دارد:
- تب بالا و مداوم بیش از 101.5 درجه فارنهایت
- حالت تهوع یا استفراغی که مانع از مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده می شود
- ترشح عفونت از سینه
- رگه های قرمزی که به سمت بازو یا بالای سینه ها کشیده می شود
- سرگیجه، غش یا گیجی
پیشگیری از عفونت پستان
گاهی اوقات بروز عفونت پستان اجتناب ناپذیر است. بعضی از زنان بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری هستند، به خصوص آنهایی که برای اولین بار شیر می دهند.
به طور کلی، مواردی که می تواند برای پیشگیری از ابتلا به عفونت و التهاب پستان موثر واقع شود، شامل موارد زیر است:
- از هر دو سینه به طور مساوی شیر دهید.
- سینه ها را به طور کامل خالی کنید تا از گرفتگی و انسداد مجاری جلوگیری شود.
- از تکنیک های خوب شیردهی برای جلوگیری از زخم شدن و ترک خوردن نوک سینه ها استفاده کنید.
- اجازه دهید نوک سینه های زخمی یا ترک خورده در هوا خشک شوند.
- از تجمع رطوبت در پد سینه یا سوتین جلوگیری کنید.
- با نوشیدن مایعات زیاد از کم آب شدن بدن جلوگیری کنید.
- بهداشت را به دقت رعایت کنید (شستن دست ها، تمیز کردن نوک سینه ها، تمیز نگه داشتن نوزاد)
درمان عفونت پستان
در صورتیکه به موقع برای درمان ماستیت یا عفونت پستان اقدام شود، بیماری به سرعت و بدون عوارض جدی درمان شده و از بین خواهد رفت. اکثر زنان حتی با وجود یک دوره ابتلا به عفونت یا ماستیت، می توانند دوره درمان را با موفقیت به اتمام رسانده و بدون عارضه به شیردهی ادامه دهند. با درمان مناسب، علائم باید ظرف یک تا دو روز شروع به برطرف شدن کنند.
