برای صحبت در مورد سرطان پستان سه گانه منفی (اغلب به TNBC کوتاه می شود)، ابتدا باید بفهمیم که سرطان سینه چگونه طبقه بندی می شود؟! اساسی ترین طبقه بندی سرطان پستان بر اساس وجود سه نشانگر رایج است: گیرنده استروژن (به نام ER مثبت)، گیرنده پروژسترون (PR-مثبت)، و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (HER2-مثبت)
سلول های طبیعی پستان گیرنده هایی دارند که به هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون پاسخ داده و به آنها اجازه می دهد در پاسخ به سطح هورمون رشد کنند. گیرنده های هورمونی ممکن است در سرطان سینه وجود داشته باشند یا نباشند. حدود دو سوم سرطان‌های پستان «مثبت» هستند و مانند سلول‌های طبیعی پستان حاوی این گیرنده‌ها هستند. اینها سرطان های کم تهاجمی تر هستند که کمتر هم به شیمی درمانی نیاز دارند و اغلب با هورمون درمانی و جراحی درمان می شوند. رادیوتراپی نیز در مواردی که مورد تایید و صلاحدید پزشک باشد، قابل انجام است.
سرطان پستان سه گانه منفی به این دلیل ساده نامیده می شود که سلول های تومور آن هیچ یک از این سه گیرنده را ندارند. سرطان پستان سه گانه منفی تقریباً 15 تا 20 درصد از سرطان های تهاجمی پستان را در بر می گیرد.
علائم سرطان پستان سه گانه منفی
سرطان پستان، در بدن های مختلف رفتار های متفاوتی را نشان می دهد. در بعضی از زنان هنگام انجام تست های غربالگری وجود آن مشخص می شود و در برخی دیگر، قبل از تایید وجود سرطان با تست هایی مثل ماموگرافی، علائم آن کاملا قابل مشاهده است. با این حال، سرطان سینه سه گانه منفی بیشتر در زنان جوان (کمتر از 40 سال) و قبل از رسیدن به سن غربالگری رخ می دهد. به همین دلیل برای خانم‌ها در هر سنی که هستند، بسیار مهم است که با آناتومی بدن و پستان های خود آشنا باشند تا بتوانند هر گونه تغییری مانند ایجاد توده‌های سفت را تشخیص دهند.
سایر علائم کمتر رایج سرطان پستان سه گانه منفی عبارتند از:
- تورم
- گودی پوست
- درد
- فرورفتگی نوک پستان
- ترشح
- قرمزی
- تورم غدد لنفاوی زیر بازو
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید و برای بیش از یک سیکل قاعدگی ماندگار شدند،بهتر است زمان را برای مراجعه به متخصص پستان و چکاپ از دست ندهید. ممکن است لازم باشد آزمایش های تصویربرداری یا بیوپسی انجام دهید تا پزشک از وضعیت سلامت شما اطمینان پیدا کند.
تشخیص سرطان پستان سه گانه منفی، بر اساس هیچ علامت خاصی نیست، بلکه بر اساس ارزیابی سلول های بیوپسی است که از نظر گیرنده های استروژن، پروژسترون و HER2 برای تعیین زیرشاخه سرطان سینه فرد بررسی می شود. سلول هایی که فاقد این سه گیرنده هستند ممکن است به طور قطعی به عنوان سرطان پستان سه گانه منفی طبقه بندی شوند.
تشخیص سرطان پستان سه گانه منفی چگونه انجام می شود؟
هنگامی که تشخیص سرطان سینه با استفاده از تست های تصویربرداری و بیوپسی انجام شد، سلول های سرطانی برای پروتئین هایی خاص، بررسی می شوند. اگر سلول‌ها گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون (ER یا PR) نداشته باشند و همچنین پروتئین HER2 را بیش از حد تولید نکنند، سرطان به عنوان سرطان پستان سه‌گانه منفی در نظر گرفته می‌شود.
روش های درمان سرطان پستان سه گانه منفی
سرطان سینه سه گانه منفی گزینه های درمانی کمتری نسبت به سایر انواع سرطان تهاجمی پستان دارد. این امر به دلیل آن است که سلول‌های سرطانی گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون یا پروتئین HER2 کافی برای انجام هورمون درمانی یا داروهای هدفمند HER2 ندارند. از آنجایی که هورمون درمانی و داروهای ضد HER2 برای زنان مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی انتخاب هایی موثر نیستند، اغلب از شیمی درمانی استفاده می شود.
اگر سرطان به نقاط دیگر بدن گسترش نیافته باشد، جراحی گزینه اول درمان است. شیمی درمانی ممکن است ابتدا برای کوچک کردن یک تومور بزرگ و سپس، بعد از جراحی و به منظور از بین بردن احتمال برگشت و عود سرطان انجام شود. شیمی درمانی اغلب پس از جراحی توصیه می شود تا احتمال عود سرطان کاهش یابد. بسته به ویژگی‌های خاص تومور و نوع جراحی که انجام داده‌اید، پرتودرمانی نیز ممکن است یک گزینه باشد.
در مواردی که سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است (مرحله IV)، شیمی‌درمانی پلاتین، داروهای هدفمند مانند مهارکننده PARP یا ترکیب آنتی‌بادی-دارو، یا ایمونوتراپی با شیمی‌درمانی ممکن است در نظر گرفته شود.
