هورمون درمانی سرطان سینه و نکات مهم آن

هورمون درمانی سرطان سینه با جلوگیری از اتصال هورمون ها به گیرنده های سلول های سرطانی عمل می‌کنند. اشکال دیگر با کاهش تولید هورمون های بدن عمل می کنند.

هورمون درمانی فقط برای سرطان‌های سینه استفاده می‌شود که گیرنده‌هایی برای هورمون‌های طبیعی استروژن یا پروژسترون دارند. همچنین ممکن است از هورمون درمانی برای کوچک کردن سرطان قبل از جراحی استفاده شود. 

اگر سرطان شما به سایر قسمت های بدن شما گسترش یافته است، هورمون درمانی برای سرطان سینه ممکن است به کنترل آن کمک کند. در این مقاله به بررسی هورمون درمان سرطان پستان و مزایای آن می‌پردازیم.

هورمون درمانی سرطان سینه به چه علت انجام می شود؟

هورمون درمانی سرطان سینه تنها برای درمان سرطان هایی استفاده می شود که به هورمون حساس هستند. سرطان حساس به هورمون توسط هورمون های طبیعی استروژن یا پروژسترون تحریک می شود.

سرطانی که به استروژن حساس است گیرنده استروژن مثبت نامیده می شود که ER مثبت نیز نامیده می شود. سرطانی که به پروژسترون حساس است گیرنده پروژسترون مثبت نامیده می شود که PR مثبت نیز نامیده می شود. بسیاری از سرطان های مربوط به  ناحیه سینه به هر دو هورمون حساس هستند.

اگر حداقل 1% از سلول ها گیرنده داشته باشند، می توان هورمون درمانی را برای بیمار در نظر گرفت. هورمون درمانی سرطان سینه می تواند به موارد زیر کمک کند:

• از عود سرطان سینه جلوگیری کنید.
• اندازه سرطان را قبل از جراحی کاهش دهید.
• رشد سرطانی که گسترش یافته را کند یا متوقف کند.
• کاهش خطر ابتلا به سرطان در بافت های دیگر پستان.

بیشتر بخوانید: درمان سرطان سینه

خطرات هورمون درمانی سرطان سینه چیست؟

عوارض جانبی هورمون درمانی سرطان سینه برای هر دارویی متفاوت است. عوارض جانبی رایج ترین داروها عبارتند از:

• تاموکسیفن

1. گرگرفتگی
2. عرق شبانه
3. ترشحات واژن
4. پریودهای نامنظم در زنان پیش از یائسگی
5. خستگی

• مهارکننده های آروماتاز

1. درد مفاصل و عضلات
2. گرگرفتگی
3. عرق شبانه
4. خشکی یا تحریک واژن
5. خستگی
6. ناتوانی جنسی در مردان مبتلا به سرطان 

عوارض جانبی کمتر شایع و جدی‌تر هورمون درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تاموکسیفن

1. لخته شدن خون در رگها
2. آب مروارید
3. سرطان آندومتر یا سرطان رحم
4. سکته

• مهارکننده های آروماتاز

1. بیماری قلبی
2. نازک شدن استخوان‌ها

هورمون درمانی سرطان سینه چگونه انجام می شود؟

هورمون درمانی تماس بین هورمون ها و سلول های سرطان را به روش های مختلف کاهش می دهد یا از بین می برد:

یکی از روش ها جلوگیری از اتصال هورمون ها به گیرنده های سلول های سرطانی است. وقتی هورمون ها نتوانند به سلول های سرطانی دسترسی پیدا کنند، رشد تومور کند می شود و سلول های سرطانی ممکن است بمیرند. داروهایی که هورمون ها را مسدود می کنند عبارتند از تاموکسیفن، تورمیفن و فولوسترانت.

رویکرد دیگر تولید هورمون را در زنان جوان‌تری که هنوز یائسه نشده‌اند متوقف می‌کند. این کار را می‌توان با داروهایی مانند گوسرلین یا لوپرولید، با جراحی برای برداشتن تخمدان‌هایی که در آن بیشتر هورمون‌ها ساخته می‌شوند، یا، کمتر رایج، با پرتودرمانی با هدف تخمدان‌ها انجام داد.

در روش دیگر تولید هورمون را در زنانی که قبلاً یائسگی را تجربه کرده‌اند متوقف می‌کند. سطح استروژن و پروژسترون پس از یائسگی به شدت کاهش می یابد، اما بدن به تولید مقادیر کمی ادامه می دهد.

داروهایی به نام مهارکننده‌های آروماتاز ​​برای کاهش سطح این هورمون‌های پس از یائسگی، که سلول‌های سرطانی را از سوخت مورد نیازشان گرسنگی می‌دهند. مهارکننده های آروماتاز ​​فقط در زنان یائسه استفاده می شود و شامل داروهای آناستروزول، اگزمستان و لتروزول است.

چه کسانی از هورمون درمانی سرطان سینه استفاده می کنند؟

هنگامی که سرطان شما تشخیص داده می شود، پزشک سلول های تومور شما را آزمایش می کند تا ببیند آیا آنها قسمت هایی به نام گیرنده هایی به نام گیرنده هایی دارند که از استروژن یا پروژسترون استفاده می کنند.

این به این معنی است که برای رشد به این هورمون ها وابسته هستند. در این صورت، احتمالاً پزشک هورمون درمانی را به عنوان بخشی از برنامه درمانی شما توصیه خواهد کرد.

اگر قبلاً برای سرطان تحت درمان بوده اید، ممکن است از هورمون درمانی برای جلوگیری از عود آن استفاده کنید. همچنین به کاهش احتمال ابتلا به سرطان های جدید در سینه دیگر کمک می کند.

همچنین، اگر به این بیماری مبتلا نیستید، اما سابقه خانوادگی آن را دارید، یا ژن‌هایی که خطر ابتلا را افزایش می‌دهند، ممکن است پزشک هورمون درمانی را برای کاهش احتمال ابتلا به آن توصیه کند.

نتیجه‌گیری

در مجموع، هورمون درمانی سرطان سینه نقش مهمی در درمان این بیماری ایفا می‌کند. این روش درمانی به ویژه برای انواع سرطان مثبت ER/PR مفید است و می‌تواند به کاهش عود و افزایش عمر بیماران کمک کند. 

البته هورمون درمانی همچنان چالش‌هایی دارد که باید مورد توجه قرار گیرد، از جمله مقاومت دارویی و عوارض جانبی احتمالی. 

با این حال، با پیشرفت‌های علمی و بالینی در این زمینه، انتظار می‌رود که هورمون درمانی سرطان پستان به عنوان یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های درمانی، همچنان مورد استفاده قرار گیرد و نتایج درمانی بهتری را برای بیماران به ارمغان آورد.